Б.Энхбат : ЭР ХҮН ЖАРГАЛТАЙ бэсрэг найраглал

Цацар оройн дээвэр Гималайдаа
Цаст алтайн цагаан барс шиг
Цадиг түүхт их далбаагаа мандуулсандаа

Хөхөмдөг униарын огторгуй өөд
Хөөрөн нисэх хүчит шонхор шиг
Хүлгийн жолоогоо сансарт залсандаа
ЭР ХҮН ЖАРГАЛТАЙ
Галт цахиурын монгол олимпд ялж
Газрын ногоон дэвжээндээ хөөрөн
Гартаа алтан медаль атгасандаа
Тугийн хиурандаа цагаан сортой
Тагийн оройдоо алтан соёмботой
Тусгаар улс тогтносныгоо зарласандаа
ЭР ХҮН ЖАРГАЛТАЙ
Харцын хүү чин хүслийн манлайд
Халуун амь бүлээн цусаа урсган
Хатан зориг босоо нөгчсөнд нь огшихдоо
Хамгийг зовоохоор ирсэн дайсанд
Халуун илдний үзүүр долоолгох шиг
Халхын голоос үүрд үлдэн хөөсөндөө
ЭР ХҮН ЖАРГАЛТАЙ
Мөнхөд гэрэлтэх хайрын ууландаа
Мөхөшгүйн сэтгэлээ тангараглан
Мохошгүй итгэлээ бүсгүйд бэлэглэсэндээ
Долоон бурханы талим шиг ганцхан
Дорнодын өргөн талаа бахдан харж
Домгийн наран газраас мандан хөөрөхөд нь
ЭР ХҮН ЖАРГАЛТАЙ
Хөх чонын дуутай сав нутагт
Хүчтэй зэвсэгээр эрдэж давхихдаа
Хөгөлгөр хангайн үзэсгэлэнт бугыг хороогоогүй дээ
Урт хугацааны цэргийн албаа дуусган
Уургийн цайтай ижийтэйгээ уулзаж
Учран золгохуйдаа үнсүүлэх хацраа өгөхдөө
ЭР ХҮН ЖАРГАЛТАЙ
Хангал залуу насны ааг омгоо дарж
Ханилгаа үерхэлдээ үнэнч андуудтай
Хээрийн цагаан наргианд цайгаа оочлон суухдаа
Зүс өөр ч зүрх ижил аавын хөвүүдтэй
Зүсэм талхаа хувааж идэн нөхөрлөж
Зүйрлэшгүй орныхоо торгон хил манан зогсохдоо
ЭР ХҮН ЖАРГАЛТАЙ
Бөхөг түргэний голоос ундуй сундуй яаран
Бүхэл орчлонд намайг л ааваа гэж дуудах
Бүлтэн үрээ мэндэлсэнд нулимс унаган баярлахдаа
Халтар хүүхдүүдийн өнчирсөн харц
Хайр энэрэлгүй үхэлтэй халуун цэгээс
Халуун амь бүтэн ирж нутагтаа хөлөө тавихдаа
ЭР ХҮН ЖАРГАЛТАЙ
Энд тэндгүй үймүүлж шуугиулан
Эр сурны чангыг хонгоороо амссны дараа
Эцэгтээ үнсүүлж дотор цэлмэсэн өдрөө
Цаглашгүй хөгжмөөрөө уяруулаад
Цэнгэлийн таашаалыг эдлүүлсэн
Цагаан суваргын гайхамшигт аялгууг сонсохдоо л
ЭР ХҮН ЖАРГАЛТАЙ